.
Televizyon sehpasının üzerinde duran ayvaya uzandım. Annem “Yeme!” diye bağırdı. Daha sözü bitmeden söylediğine pişmandı. O anda her şey, birkaç saniyeliğine, olduğu yerde kaldı.
Annem tam 4 kıştır, bahçedeki ayva ağacından gözüne kestirdiği en güzel ayvayı koparıp televizyon sehpasının üstüne koyar. Bilirsiniz, ayva belki de çürümesi en çok zaman alan meyvedir. Ama yine de, günü gelince demek istiyorum, kaçınılmaz olarak çürür. O ayva çürüyene kadar orada durur. Ayvanın çürüdüğü gün annem biraz, her geçen kış daha az, ama azaldıkça artan bir acıyla ağlar.
Annem tam 4 kıştır dalgın dalgın televizyon izler. Çoğu zaman, televizyon sehpasının üstündeki ayvayı izler. O ayva ona bir şeyi, çok çok kötü bir şeyi hem hatırlatır, hem unutturur.
Annem diyorum, tam 4 kıştır sessiz sessiz televiyon izler. Televizyon sehpasının yanındaki, hayatımızın tam ortasındaki yatağı izler. Ayva, o yatakta yatan kişinin elini uzatsa alabileceği mesafededir. Alıp yiyebileceği mesafededir. Yedikten sonra ellerini silip, “Allahım, bize verdiğin ayvalar için çok teşekkür ederim.” diyebileceği mesafededir. Ayva, o yatakta yatan kişinin en sevdiği meyvedir.
Annem tam 4 kıştır her sabah uyandığında ilk o ayvaya bakar. Ben annemin o ayvaya bakışını her gördüğümde kendimi öldürmek isterim.
Televizyon sehpasının üstünde duran ayvaya uzandığımı annem görmeseydi, bana “Yeme!” demeseydi, ben o ayvayı yerdim. Annem, her sabah uyandığında o ayvanın o yatakta yatan kişi tarafından, dile kolay, tam 4 kıştır, yenilmediğini görmezdi. Bunu görmediği için böyle üzülmezdi. Ayva, günü geldiğinde kaçınılmaz olarak çürümezdi. Çürüdüğü gün ben, annemin öyle ağladığını görmezdim.
O ayva orada olmasa, annem böyle delirmezdi. Ben, kışın ortasında durduk yere kendimi öldürmek istemezdim.
.
skip to main |
skip to sidebar
Melali anlamayan nesle aşina değiliz.
"Bir yere varmak, farklı ve ayrıcalıklı bir şeyler yapmak, ilginç biri olmak isteyen herkesten bıktım usandım. Tam bir hiçkimse olacak cesaretim olmamasından usandım. Kendimden de, bir çeşit ses getirmek isteyen herkesten de usandım."
Genel İzleyici
Varınca ara
Lalettayin
Yiyosa çıkışa gelin ulan!
İçim ürperiyor, ya evde yoksam?
- Aylin Balboa
- "Belki de hiçbir şey olamamışların kralıyımdır. Çünkü herhangi bir şeyin kralı olduğuma eminim."
Entelijansiya
24 yorum:
ibnelik yapmıycam
tıpkı senin gibiyim. hatta zaman zaman senden bile daha dehşet şeyler his ediyorum ve bunları anlatamıyorum diye hep yarım kalıyorum
uc noktaya muhtac oluyorum hep (...)
yazına yorum yapmam gerekiyor bu yazılarda farkındayım
ama affına sıgınarak başka başka şeylere deginicem
misal bu akşam yarım saat kişisel olarak sohbet etme şansımız varmı msn yada başka bi şeye gerek yok bi ırc adresi verim oraya gel ama bi yarım saat gel cok anlatacaklarım var anlaşılasım tuttu gece gece ...
Morukçum öyle ırc mırc anlamam da sağda mail adresim yazıyor, oradan gel.
ekledim hacım da ses yok...
Süper anlatmışsin.. İnsan derinden hissediyor acıyı ..
Başkent; eyvallah.
Anlamcı; bu mına goduğumunun mac bilgisayarında hiçbi sikim yapamıyorum. Sen direkto mailden gel geleceksen.
Bize dediler ki, metus, marifet iltifata tabidir. Nerde ne zaman iyi bir yazı okusan, yüreğine dokunan bir müzik dinlesen, bir filmin tesirinde kalıp yarım gün kıblen şaşsa, onu taltif et. O gün bugündür, hakikaten beğendiğim "şey"lere (kişi/kitap/film/müzik farketmez) götün götün yanaşırım. "Aferin" derim, çok bilmiş gibi. "Onnumara olmuş." Senin yazıların istisna değil. Bu kimbilir okuduğum kaçıncı çok iyi yazın. Yalnız patetik bir durum var, bu olay karşısında ne yazarsam yazayım saçmalamanın dibine vurmuş olduğumu fark ediyorum. İyi yazıyon desem, pek umrunda olmaz hissettiklerinin yanında. Teselli etmeye yeltensem, senin ne hissettiğini bilemem, yapmacık kalır.
Bunu hem aczimi ifade etmek, hem bundan sonraki yazıların için bir maruzat beyan etmek maksadıyla yazıyorum – ola ki bundan sonra iyi yazılarını tebriklemezsem, bu ruh halindendir bilesin.
Ha bir de, inşallah bir gün yazdığın kitabı okumak kısmet olur.
Babam belki de benim takip etmeye yetişemediğim zamanlardan beri ayvayı kaşıkla yerdi. Bir süre sonra o ayva yemeyi bıraktı. Ben kaşıkla ayva yemeyi beceremediğim için onun bana uzattığı kaşık hayatımdan çıktığı günden beri ayva yemeyi bıraktım. Annem bunu fark etti mi bilmiyorum ama ayva zaten onun hayatında böyle bir yere sahip değildi. O her zaman kaşık yerine bıçağı tercih ederdi.
tanrı bizi bir ayva olarak yarattı, kıpırdamadıkca ve biri gelip oldurmedikçe çürüyerek olmemizi bekliyor.
Allah'im sen cok buyuksun, bu guzel anneye oglunun ayva yedigi gunu goster insallah x.
Sana atlardan söz etmek istiyorum Entel. Bir gün kapımızın eşiğine kadar gelip binmemize izin vemeden sadece dört nala uzaklaşmalarını izleme fırsatı sunacak olan o güzel, o özgür hayvanlardan.
Sana atlardan söz etmek istiyorum Entel. Sırf birine ait olma suçunu işledikleri ve o suçu bile kendi iradeleriyle işlemedikleri halde, dört yanı çevrili bir avluda yaylım ateşine tutulan atlardan.
Sana ayva yerken bütün bunlardan söz etmek, hem ayvaya hem ata ağlamak istiyorum Entel.
la sevgili huzur!. ben sizi, içimde yine o tutsak atlar; terk edilmiş bi istasyonda hiç gelmeyecek bi treni bekler gibi beklerken, siz gidip en olmadık yerlere sürtüyodunuz burnuzu..
sevgili huzur!.siz bi sürtüksünüz!.
şahsen ben ağladım, sizi bilmem.
allah senin müstehakını versin,akan gözyaşlarımda boğul emi.
komiksin diye okuyorum..aslında komik değilsin bunu da biliyorum.ben zaten muğlak hallerden kaçarken senı okuyor olmam ironi mi..aman senın de çok umrunda...olsun bilmeni istedim..herkimsen...ayvayı yıyemeyenın aslında ayvayı yıyen oluşu -dünya tabiriyle-,....üzüldüm kendisi için..
harika bir anlatım, blogunuz yeni dikkatimi çekti, ayva denemeniz tek kelimeyle harika, hemen diğer sayfalara dalalım
Olum hepiniz ne şahanesiniz lan. Valla. Derdime hemdert olmak için yazdığınız her kelimenin her harfi ömrünüze bereket olsun. Varolun biladerlerim.
Çok iç burkucu ve çok iyi bir ifade ediş. Bir arada.. Zaten hep öyle olmaz mı..
nerden rastladım evde tek başımayken gecenin bi vakti..uyku yok,huzur üretimden kalkmış zaten, .. bi de teselli konularında senin tabirinle "katatonik" oluyorum falan filan.
Tam da annem karşı koltukta tam bir haftadır öylece yatarken tam da üzerindeki kazağın rengi başını koyduğu kırlentlerin çiçeğinin rengine çoraplarınınki koltuğa karışmaya başlamışken tekleşmişken desenle bedeni ben bunu okumasaydım iyiydi. yazmasaydın daha iyiydi hiç yaşanmasaydı âlâydı ama olmadı olmasaydı koymazdı koymasaydı iyiydi. üzülmek için çok geç...
bin tane şey yazdım sildim. sonra dedim ki e yazma, sus. fakat bu sefer mümkünatı yok entelciğim dantel. şüphesiz ki ağzı yüzü kırılacak, bir o kadar da pamuklara sarılası bir insansın.
ff de var mıydın bir zamanlar.
Yorum Gönder