İçine sevgimi kattım!

Dün gece, sizlere faideli bilgiler verebilmek adına bir takım çeşitli bazı araştırmalar yaptım sevgili okurlarım. Meğer ben çok yanlış bir yolda ilerliyormuşum.

Baktım bu alemde en çok aratılan konulardan biri yemek tarifleri, hemen işe koyuldum. Ancak önce kendim denemeliydim ki yüzüm kara çıkmasın. Zaten acıkmıştım. Ne pişirseydim? Aklıma ilk gelen seçenek koyun makatında sotelenmiş hindi pane idi. Ne de olsa orada kabaramazdı kel Fatma. Ama eşcinsel bir koyun bulmak çok zamanımı alır diye vazgeçtim. Çeşitli baharatlarla baharatlayarak başka bir şeymiş gibi yutturulmaya müsait Portakallı Pekin ördeği her ne kadar favorim olsa da evde hayvan olarak tavuktan başka bir şey olmadığını fark etmem uzun sürmedi. Ah ah dedim, keşke ev arkadaşım burada olsaydı. Çünkü kendisi köri ile tavuğu fantastik bir şekilde aynı tavada eritebilen yüce bir şahsiyettir. Ama yoktu. Çok üzüldüm. Hüzün doldu yüzüm. Mutfakta bir tavuk cesedi ile geçirdiğim bu çileli saatlerde açlığıma mı yanayım yalnızlığıma mı yanayım bilemedim. En iyisi hayvanı tost makinesinde iyice öldürmekti. Ancak bu arada hevesim kaçtı. Ben de rahmetlinin naaşını buzluğa defnettim.

Tüm bu olanlara rağmen gayet ciddi bir görev bilinciyle sizler için bir yemek tarifi buldum. Bu yemeğimiz tamamen buzdolabındaki malzemelerle yapılıyor. Şöyle ki:

Malzemeler
1 parça salam
Yarım kalıp peynir
3 tane et bulyon
Yarım şişe nar ekşisi
Yoğurt (bozulmuş)
2 şişe bira

Hazırlanışı: Bu malzemeleri tezgahın üstüne yerleştirin. Biraz düşünün. Aklınızı başınıza toplayın. Nöron yakın biraz. Bunlarla yemek yapılır mı lan? Göz var izan var. Akıl var mantık var. Anne var ananne var. Hayatınızda bunları aynı tencerede gördünüz mü hiç! Olur mu? Olur mu?
Olmaz tabii. Aferin. Baskıyla da olsa doğruyu buldunuz. Şimdi biraları için. Afiyet olsun.

Bir başka ilgi çeken konu da temizlik için püf noktalarıymış meğer. Bununla ilgili de deneysel bir çalışma yapmak istedim. Evi bok götürdüğü için bu çalışma için uygun zeminim de hazırdı. Bir yerden başlarsam mutlaka bir püf noktası yakalayabileceğimi düşündüm. Ancak neresinden başlayacağımı bilemedim. Her başarılı kız çocuğunun arkasında bir anne vardır, bunu sakın unutmayın sevgili okurlarım. Ben de lojistik destek için annemi aradım. Aramızda şöyle bir konuşma geçti.

-Anne, temizlik yapıcam.
-Yok artık!
-Valla. Napiyim şimdi? Süpürüyüm mü mesela?
-Hemen olmaz o. Önce tırmıkla kabasını al.

Konuşmanın tamamını yazmayayım buraya. Annemin küfür etmesi beni biraz incitiyor, incitmiyor değil. Neyse ama sonuçta bir püf noktası yakaladım. Tırmıkla kabasını alın. Elinize her tırmık alışınızda aklınıza ben geleyim.

Sanıyorum şu andan itibaren okur sayım tavan yapacak. Ama henüz asıl bombayı patlatmadım. Yakında ergen postlarıyla karşınızda olacağım.

Müstehzi müstehzi gülerken öpüyorum mıncırıklarınızı. Canlarım.

Lan!