16 Nisan 2014 Çarşamba

Erik

.
Merhaba moruklar;

Örmeyi çok istediğim bir kazak var ama heyecandan sürekli ilmik kaçırıyorum. Elbette burada gerçek bir kazaktan söz etmiyorum, metafor diye bir şey var herhalde, hayret şey. Hem zaten ben kazak örmekten ne anlarım :/ Daha önce söylemiştim, tüm yaratıcılığımı sergileyerek keşfettiğim örneğe, bir örgü gurusu olan annem "Hayvan Sidiği" ismini koymuştu. Sanata gerçekten saygısı yok.

Neyse işte Balık var ya, köpek kızımdan söz ediyorum, bu ara onun sevgisini vücuduma sığdıramamak gibi mühim bir sorun yaşıyorum, her tarafımdan fışkırıyor şerefsiz. Erik seviyor lan, bayaa böyle ağaçtan erik koparıyorum, yarısını ben yiyorum yarısını o yiyor. İnsan eriğini herkesle paylaşmaz, bilirsiniz. Çünkü erik kutsaldır. Çünkü o erik ağacını, siz artık komşununkinden çalmayın diye babanız ekmiştir. Zamanı geldiğinde siz de gidip babanızın baş ucuna başka bir ağaç dikmişsinizdir ama onunkinin komşudan çalmakla ilgisi yok. Hem zaten konumuz bu değil. Şimdi, sandığa sıçarak protesto etmediğime pişman olduğum belediye, "oradan yol geçecek" diye eriğinizi kesmek istemektedir. Çünkü onlara kalırsa başka bir yere başka bir erik dikilebilir, bu teknik bir hadisedir, çözülebilir, hiçbir şey yoldan kıymetli değildir. Konumuz bu olabilirdi, ama küfür söylemeyi bıraktığım için bu da değil.

Balık işte, içimi titretiyor. Bir bakışı var, görmelisiniz. Bazen bir de konuşsa keşke diyorum ama sonra vazgeçiyorum. Konuşmayan birine, istediğiniz sesi doldurabiliyorsunuz çünkü. Üzülme diyen bir ses mesela, geçecek diyen bir ses.

Artık konunun ne olduğunu söyleme zamanı geldi ama bunu izah edemiyorum. Bir şeyleri çok özledim. Hatırlayamıyorum.
.